Hemoroidy, wbrew obiegowej opinii nie są chorobą – posiada je każdy z nas. Jednak mało kto zdaje sobie sprawę z ich posiadania dopóki nie zaczynają się one powiększać. Częstymi przyczynami tej choroby jest otyłość, częste zaparcia oraz ciąża.

Guzki krwawnicze bo tak fachowo nazywają się hemoroidy, to wypukła błona śluzowa, która w większości zbudowana jest z połączeń tętniczo-żylnych. Pełnią one bardzo istotną funkcje, gdyż uszczelniają one kanał odbytu oraz mają za zadanie zatrzymywanie gazów. Problem pojawia się wtedy, gdy dochodzi do stanu zapalnego hemoroidów i następuje nadmierne wypełnienie ich krwią oraz gdy w trakcie wydalania stolca nie opróżniają się całkowicie.

Możemy wyodrębnić 4 stopnie choroby:

Stopień I
Guzki krwawnicze nie są jeszcze wyczuwalne ani widoczne, można jedynie stwierdzić ich obecność podczas badania anoskopem. W tym stadium choroby można zauważyć delikatne jasnoczerwone krwawienie podczas podcierania.

Stopień II
W trakcie parcia hemoroidy mogą zacząć wypadać jednak cofną się one samoistnie. W tym stadium mogą pojawić się takie dolegliwości jak swąd i pieczenie, krwawienie oraz chory może odnosić wrażenie niecałkowitego wypróżnienia się. Konsekwencją tego jest dłuższe przebywanie w toalecie.

Stopień III
W tym stadium choroby hemoroidy są podatne na wypadanie nie tylko w momencie wypróżnienia ale również podczas wysiłku, nie cofają się już one samoistnie, są bowiem wyczuwalne i widoczne. Hemoroidy w tej fazie choroby są bardzo bolesne, występuje też świąd oraz sączenie.

Stopień IV
To ostatnia faza choroby hemoroidów. Guzki krwawnicze wypadają poza odbyt i nie dają się odprowadzić. Chory odczuwa ból, swąd oraz może mieć problemy z nietrzymaniem stolca.

Hemoroidy jak długo można je mieć?

Choroba w stadiach I i II może trwać wiele lat i jest ona bardzo często nie leczona, aż do chwili kiedy osiąga stadia III i IV, wtedy pacjent podejmuje walkę z chorobą.

Leczenie hemoroidów

W pierwszym i drugim stadium choroby leczenie jest zachowawcze. Najważniejszym celem leczenia jest uregulowanie wypróżnień. Pacjent przechodzi na dietę bogatą w błonnik, w której główną role odgrywają owoce, warzywa, otręby, mieszanki ziół (np. Procto Vitale) oraz duża ilość wody. Natomiast zaleca się wyeliminowania z diety alkoholu, kawy, czekolady, ostrych przypraw. Zaleca się również skrócenie czasu w toalecie i unikania intensywnego parcia. Jeśli zmiana diety nie przyniesie oczekiwanego rezultatu, można skorzystać z leków oddziałujących miejscowo, które są dostępne w aptekach. Jedak te metody mogą nie dać oczekiwanego efektu.

Wtedy trzeba zastosować leczenie instrumentalne takie jak:

• laseroterapia,
• zakładanie gumowych podwiązek,
• krioterapia.

Metody te opierają się na wywołaniu zwłóknienia podstawy guzka oraz obkurczeniu naczyń krwionośnych. Chirurgiczne usuwanie guzków jest wykonywane jedynie w przypadku choroby w stadium IV.